Που πήγε η ΑΕΛ;

«Σε μια κινητοποίηση υπάρχουν δύο παράγοντες: ο εχθρός κι αυτός που προστατεύεις. Αν προσθέσεις σε αυτούς τους δύο και αυτό που διεκδικείς τότε όλοι μας θα καταλάβουμε πως το μοναδικό ερέθισμα στην ιστορία των αδειοδοτήσεων είναι ο εχθρός. Το φετινό συνοθύλευμα με τα αμέτρητα ελαττώματα και λάθη δεν μπόρεσε να σπρώξει κανέναν στο δρόμο. Αυτό που διεκδικούσαμε ήταν ξένο με την αγωνιστική μας συγκομιδή και φυσικά κάθε σύγκριση με τις κινητοποιήσεις του '88 είναι τουλάχιστον ιερόσυλη... Προτεραιότητα έχει η ΑΕΛ της καρδιάς μας, η ΑΕΛ που θάφτηκε κάτω από στρώματα ξένων τουριστών και υπερήλικων ποδοσφαιριστών, βαφτισμένων προπονητών και διαδικτυακής διοίκησης. Ό,τι έχτισε αυτή η ομάδα το έχτισε με δουλειά, ιδρώτα, αγωνιστικότητα, εγωισμό και περηφάνια. Κι όταν τα είχε όλα αυτά στους ώμους της απαίτησε δικαιωματικά να διατηρήσει τα αγωνιστικά κεκτημένα της με τον λαό της στο πλάι της. Τώρα ψάχνουμε την ΑΕΛ…»

Ολόκληρο το άρθρο των monsters εδώ